Blog o e-commerce, zarządzaniu projektami it, programowaniu i tematach pobocznych
Jestem zdania, że książki są po to, żeby je czytać, a nie o nich pisać. Dlatego nie będę się tutaj na temat książek rozpisywać, ale zaprezentuje wybrane pozycje, z którymi sama się zapoznałam i ich subiektywną ocenę.
Dobre decyzje (jak dobre pomysły) nie są nic warte. Korzyści płyną tylko z ich realizacji.
Przez asertywność bardzo często rozumie się umiejętność mówienia „nie”. Tymczasem określeniem, które właściwie oddaje znaczenie tego słowa jest „umiejętność wyrażania siebie wobec innych”.
Według grupy doradczej The Standish Group i jej corocznego raportu Chaos głównymi przyczynami porażki projektów są: [źródło]
Większość z tych czynników związanych jest z komunikacją, stąd potrzeba optymalizacji tego bądź co bądź miękkiego, a przez to przez wielu uważanego za mniej ważnego, obszaru jest bardzo istotne.
Podnoszenie umiejętności komunikacyjnych zespołu i project managera, budowanie relacji z klientem opartych na współpracy i zaufaniu, szkolenia, standardy, odpowiednia struktura i kultura organizacyjna to jedne z wielu sposobów na poprawę jakości komunikacji. Część z nich wymaga czasu, a inne znajdują się poza obszarem wpływu kierownika projektu. Dlatego wcale nie najprostszym, ale jednak podstawowym narzędziem w rękach project managera w zakresie komunikacji projektowej powinien być plan zarządzania komunikacją. Oczywiście w myśl przypisywaną Eisenhowerowi, że „plan jest niczym, a planowanie wszystkim”.
Plan zarządzania komunikacją definiuje kto może potrzebować jakich informacji, kiedy będą one potrzebne, kto może je dostarczyć i w jaki sposób.
Poniżej zamieszczam mapę myśli opisującą plan komunikacji, przygotowaną na podstawie książki „Komunikacja biznesowa oczami kierownika projektu” autorstwa Katarzyny Żbikowskiej. W związku z tym, że Pani Żbikowska jest również autorką książki o mapach myśli, stąd decyzja o wykorzystaniu tej formy prezentacji.
Jakiś czas temu pisałam o narzędziu InVision, którego zadaniem jest usprawnienie procesu akceptacji projektu graficznego. Na wczesnym etapie projektowania interfejsu pozwala zespołowi wewnętrznemu w tym programistom oraz klientowi nanieść swoje komentarze, a także połączyć projekty poszczególnych podstron w jedną, interaktywną całość.
Frontify, choć zawiera funkcjonalność komentowania i linkowania projektów poszczególnych stron między sobą, jest w moim odczuciu narzędziem zupełnie innego przeznaczenia. Jest to narzędzie, którego zadaniem jest usprawnienie procesu transformacji projektu graficznego w ostateczny layout aplikacji internetowej. Chociaż przez obecność funkcjonalności wspomnianych wcześniej aspiruje do narzędzia całościowo pokrywającego proces pracy z grafiką w projekcie tworzenia aplikacji internetowych.
|
InVision |
Frontify |
|
| Usprawniony proces: | Apceptacja projektu graficznego | Transformacja projektu graficznego w layout aplikacji internetowej |
| Etap projektu: | Zakończone prace nad prototypem, wczesny etap pracy z projektem graficznym | Zaakceptowany projekt graficzny, Rozpoczęcie prac frontendowych |
| Główne funkcjonalności: |
Zaawansowane dodawanie i zarządzanie komentarzami i notyfikacjami
Tworzenie klikalnego prototypu z projektów graficznych poszczególnych stron Statystyki Wersjonowanie projektu graficznego
|
Opisanie projektu w zakresie użytych kolorów i fontów, a także zastosowanego gridu
Pomiar elementów projektu Wskazanie powtarzających się modułów z możliwością ich zakodowania (HTML i CSS) i porównania z projektem Podręcznik stylowania, który agreguje powyższe informacje |
| Funkcjonalności dodatkowe: | — | Komentowanie projektu
Tworzenie interakcji |
| Zalety narzędzia: | User experiance
Podejście procesowe Darmowy plan dla 1 projektu |
Kompleksowość
Funkcjonalność Darmowy plan dla 1 projektu |
Nad wadami jeszcze myślę ;)
InVision mam właśnie możliwość testowania i dokładnie tych (choć nie wszystkich) funkcji, które pojawiły się w Frontify nam brakuje, aby proces akceptacji projektu graficznego i jego transformacji w aplikację internetową mógł być w pełni usprawniony. Przy czym warto zaznaczyć, że niezależnie jaki proces usprawniamy i jakiego narzędzia do tego używamy, najważniejsza jest uwspólniona wiedza o tym, jak ten proces powinien przy użyciu nowych narzędzi wyglądać i jego konsekwentne realizowanie z późniejszym wprowadzaniem usprawnień.
The summary of summer online Design Thinking course at Stanford University.
