Plan zarządzania komunikacją

Według grupy doradczej The Standish Group i jej corocznego raportu Chaos głównymi przyczynami porażki projektów są: [źródło]

  1. Brak informacji wejściowych od klienta
  2. Niekompletne wymagania i specyfikacje projektu
  3. Zmiana wymagań i specyfikacji projektu
  4. Brak wsparcia ze strony kierownictwa
  5.  Brak kompetencji w danej dziedzinie
  6. Brak zasobów ludzkich
  7. Nierealne oczekiwania klienta
  8. Niejasne cele
  9.  Nierealne ramy czasowe projektu
  10. Nowe technologie

Większość z tych czynników związanych jest z komunikacją, stąd potrzeba optymalizacji tego bądź co bądź miękkiego, a przez to przez wielu uważanego za mniej ważnego, obszaru jest bardzo istotne.

Źródło: http://legalvoice.org.uk/
Źródło: http://legalvoice.org.uk/

Podnoszenie umiejętności komunikacyjnych zespołu i project managera, budowanie relacji z klientem opartych na współpracy i zaufaniu, szkolenia, standardy, odpowiednia struktura i kultura organizacyjna to jedne z wielu sposobów na poprawę jakości komunikacji. Część z nich wymaga czasu, a inne znajdują się poza obszarem wpływu kierownika projektu. Dlatego wcale nie najprostszym, ale jednak podstawowym narzędziem w rękach project managera w zakresie komunikacji projektowej powinien być plan zarządzania komunikacją. Oczywiście w myśl przypisywaną Eisenhowerowi, że „plan jest niczym, a planowanie wszystkim”.

Plan zarządzania komunikacją definiuje kto może potrzebować jakich informacji, kiedy będą one potrzebne, kto może je dostarczyć i w jaki sposób.

Poniżej zamieszczam mapę myśli opisującą plan komunikacji, przygotowaną na podstawie książki „Komunikacja biznesowa oczami kierownika projektu” autorstwa Katarzyny Żbikowskiej. W związku z tym, że Pani Żbikowska jest również autorką książki o mapach myśli, stąd decyzja o wykorzystaniu tej formy prezentacji.

Frontify jako narzędzie komunikacji grafik-programista w porównaniu z InVision

Jakiś czas temu pisałam o narzędziu InVision, którego zadaniem jest usprawnienie procesu akceptacji projektu graficznego. Na wczesnym etapie projektowania interfejsu pozwala zespołowi wewnętrznemu w tym programistom oraz klientowi nanieść swoje komentarze, a także połączyć projekty poszczególnych podstron w jedną, interaktywną całość.

Frontify, choć zawiera funkcjonalność komentowania i linkowania projektów poszczególnych stron między sobą, jest w moim odczuciu narzędziem zupełnie innego przeznaczenia. Jest to narzędzie, którego zadaniem jest usprawnienie procesu transformacji projektu graficznego w ostateczny layout aplikacji internetowej. Chociaż przez obecność funkcjonalności wspomnianych wcześniej aspiruje do narzędzia całościowo pokrywającego proces pracy z grafiką w projekcie tworzenia aplikacji internetowych.

 

InVision

Frontify

Usprawniony proces: Apceptacja projektu graficznego Transformacja projektu graficznego w layout aplikacji internetowej
Etap projektu: Zakończone prace nad prototypem, wczesny etap pracy z projektem graficznym Zaakceptowany projekt graficzny, Rozpoczęcie prac frontendowych
Główne
funkcjonalności:
Zaawansowane dodawanie i zarządzanie komentarzami i notyfikacjami

Tworzenie klikalnego prototypu z projektów graficznych poszczególnych stron

Statystyki

Wersjonowanie projektu graficznego

 

Opisanie projektu w zakresie użytych kolorów i fontów, a także zastosowanego gridu

Pomiar elementów projektu

Wskazanie powtarzających się modułów z możliwością ich zakodowania (HTML i CSS) i porównania z projektem

Podręcznik stylowania, który agreguje powyższe informacje

Funkcjonalności dodatkowe: Komentowanie projektu

Tworzenie interakcji

Zalety narzędzia: User experiance

Podejście procesowe

Darmowy plan dla 1 projektu

Kompleksowość

Funkcjonalność

Darmowy plan dla 1 projektu

Nad wadami jeszcze myślę ;)

InVision mam właśnie możliwość testowania i dokładnie tych (choć nie wszystkich) funkcji, które pojawiły się w Frontify nam brakuje, aby proces akceptacji projektu graficznego i jego transformacji w aplikację internetową mógł być w pełni usprawniony. Przy czym warto zaznaczyć, że niezależnie jaki proces usprawniamy i jakiego narzędzia do tego używamy, najważniejsza jest uwspólniona wiedza o tym, jak ten proces powinien  przy użyciu nowych narzędzi wyglądać i jego konsekwentne realizowanie z późniejszym wprowadzaniem usprawnień.